Geachte dominee,

Als u het druk hebt, beschouw deze mail dan alstublieft als niet verzonden, want ik wil geen beslag leggen op uw kostbare tijd. Maar als u wel iets tijd over hebt, zou ik u graag het volgende willen vragen.

U hebt afgelopen keer meegedaan met fveh. En zo te zien, u fietst vaker, hebt een goede conditie. Hoe doet u dat als dominee? dit alles even helemaal los van het evenement.

Voor mij is sport en geloof een heel moeilijk vraagstuk. Kunt u misschien wat handvatten aanreiken?

Ik merk dat sport op welke manier dan ook, zo gemakkelijk mijn gedachten in beslag neemt. En dan met name, mijn eigen ik. Want ik wil graag fit zijn, een goede conditie hebben, gezond leven. En er goed uitzien. Misschien niets mis mee. Maar leef ik dan tot Gods eer? want het gaat om mezelf. Dat voel ik wel. Maar als ik onbekeerd leef, leef ik ook al niet tot Zijn eer.

Maar betekent dat dan dat je niets mag doen om je conditie op te bouwen? want hierdoor ga je een stapje verder dan gewoon even een rondje fietsen? Ik begrijp heus wel dat we niet naar de olympische spelen hoeven. Maar ik voel de sport god al veel dichterbij. in mijn eigen hart. Want ik wil het wel graag. Maar weet de grens zo moeilijk.

Hoe gaat u daarmee om? In de Bijbel vind ik daar zo weinig over. Graag hoor ik u reactie.

mvrgr


Graag neem ik de tijd om je vraag te beantwoorden. Jouw vraag zette ook mij weer aan het denken. Het is wel een lang antwoord geworden. Is het te lang, dan kun je je ook beperken tot het laatste stukje over 1 Timotheüs 4:8. Ik ben wel benieuwd of je handvatten hebt gekregen.

Terecht geef je in je mail aan wat het belangrijkste is voor een mens. Bekeerd leven. De Heere God heeft de mens geschapen om tot Zijn eer te leven en Zijn schepping te onderhouden. Alleen de zonde maakt dat een mens tot eigen eer is gaan leven. Daarom moet een mens bekeerd worden.
De bekering van een zondig mens is ten diepste Gods werk. Vooral zichtbaar in het gegeven dat Jezus Christus hiervoor Zijn leven gaf. Hij heeft de straf betaald en de mens vrijgekocht uit de macht van de zonde. Het antwoord van de mens hier behoort bekering te zijn en een leven tot Gods eer.
Het is een stap die de mens niet zomaar maakt. We zijn zo gewoon om tot eigen eer te leven en dat bevalt prima. Het is dan ook de Heilige Geest die moet overtuigen van zonde en die de mens tot inkeer wil brengen. Het is iets dat mag gebeuren onder het Woord. Dit is het allerbelangrijkste dat aan een mens moet geschieden.

Wanneer een mens door het horen van Gods Woord het Evangelie mag aannemen tot geloof mag komen, zal uit dankbaarheid, maar ook omdat de mens hiervoor geschapen is, de Heere gediend behoren te worden. Leven tot Zijn eer en geen andere goden dienen.
Nu geef je aan dat je de god van de sport heel dichtbij voelt. Ik neem aan dat je bedoelt het verlangen om te sporten. Hierbij heb je het idee dat de wens om fit te zijn, een goede conditie te hebben, gezond te leven en er goed uitzien gedachten zijn om het sporten te rechtvaardigen. Leef je dan tot Gods eer.
Wanneer we tot Gods eer willen leven en zo willen bouwen op het fundament dat Christus is, dan behoort God op 1 te staan. Wanneer we het lijstje verder zouden willen invullen, dan staat op gepaste afstand het gezin op 2. Vervolgens het werk op 3 en als 4e de kerk. Hobby’s zouden we er als 5e achteraan kunnen voegen.
Niets mag God van de eerste plaats afstoten, maar werk en kerk en hobby’s mogen ook niet ten koste gaan van het gezin. Precies zoals kerk en hobby’s niet ten koste van het werk mogen gaan.
Wanneer het gaat om hobby’s, dan hebben we het over bezigheden in de vrije tijd. Wanneer het noodzakelijk en nodige gepasseerd zijn. Hierbij wil ik alle soort van hobby’s betrekken. Niet alleen sporten, maar ook het aanleggen van verzamelingen, het lezen van boeken, het luisteren naar muziek, het bijwonen van concerten, gamen en welke hobby’s iemand ook maar mag hebben. Ik wil er dan ook voor waken om de ene hobby hoger in te schalen dan een andere. Waarom zou iemand die iedere week meerdere orgelconcerten bezoekt beter bezig zijn dan iemand die tweemaal per week hardloopt. De keuze van een hobby is in de betreffende mens. Iets dan duidelijk zichtbaar is bij kinderen. Sommige kinderen kunnen uren stilletjes aan het spelen zijn of boeken lezen. Andere kinderen kunnen nog geen minuut stil zitten, maar zijn altijd bezig. Sommige vinden hun bezigheid in knutselen. Maar wie niet handig is zal het elders moeten zoeken. Bijvoorbeeld in de sport. Daar is niets mis mee.
Wezenlijk is dat de hobby niet gaat overheersen. Creatief plannen is niet erg, maar niet op de verjaardag van je kind afwezig zijn, omdat je iedere dinsdagavond altijd gaat sporten en dus die avond ook. Je kunt niet maken om de tweede dienst te missen omdat je het druk hebt met de studie, terwijl je de week ervoor veel tijd gestoken hebt in de hobby.
Iedere hobby zal zijn plek moeten kennen. Al speelt er bij sport nog wel iets anders mee. Gezond leven. Fit zijn. Een goede conditie. Er goed uitzien. Zelf sport ik om verschillende redenen. Ik heb in het verleden veel gesport en zelfs een jaar op de Academie Lichameliljk Opvoeding gezeten. Ik was niet iemand van stil zitten en boeken lezen of naar muziek luisteren. Dit ben ik nog steeds niets. Iemand die van klassieke muziek houdt en niet van sporten en die zegt dat sporten niet christelijk is, neem ik op dit punt niet serieus. Het is evenzo goed een hobby.
Daarnaast merk ik dat het goed voor me is. Zowel voor me longen, als voor mijn rug, als ook voor mijn hoofd. In het licht dat ik goed voor mijn lichaam moet zorgen en moet zorgen dat ik mijn aardse taken goed kan doen, werkt sporten ten positieve mee. Tegelijk zijn er dus grenzen. De sport moet niet gaat over heersen en er goed uitzien moet niet betekenen dat we andere mensen (ver)oordelen op hun uiterlijk.

Want ik ook ervaar is dat ik het wielrennen kan gebruiken in mijn werk. Het zorgt voor contacten met randkerkelijken. Het biedt mogelijkheden tot pastorale gesprekken. Daarnaast biedt het de mogelijkheid voor het leiden van dienst zoals bij Fiets voor een huis in Valloire en voor mijn betrokkenheid bij de Toer voor het goede doel.

Wanneer een hobby zoals wielrennen de juiste plek inneemt, mag het daarom best iets meer zijn dan een rondje fietsen. Want dat is geen hobby. Zelfs al zou het je wel op de Olympische Spelen brengen, hoeft het niet verkeerd te zijn. Ik begreep dat Anna van der Breggen lid was van de Gereformeerde kerk Vrijgemaakt in Hasselt (ov). Al is de kans dan wel groter dat het gaat over heersen en de Heere van de troon stoot.

Bij al de overwegingen geeft een tekst als 1 Timotheüs 4:8 de goede richting aan. Hier staat: “Want de oefening van het lichaam is van weinig nut, maar de godsvrucht is nuttig voor alle dingen, omdat zij de belofte van het tegenwoordige en van het toekomende leven heeft” (HSV). Paulus bedoelt hiermee dat de oefening van het lichaam alleen voor het lichaam nut heeft en dus tijdelijk is, terwijl de godsvruchtig voor nu en voor in de toekomende eeuw nuttig is. Wanneer dit in het achterhoofd zit bij het sporten, dan kan het niet gaan overheersen, maar word je telkens weer bepaald bij de godsvrucht; het leven tot eer van de Heere God.

 

Een mooi voorbeeld van de combinatie geloof en sport vinden we bij de Rugbyers van Fiji. Zij zingen na het behalen van de gouden olympische medaille een gospelnummer en gaan aansluitend in dankgebed.


By the blood of the Lamb
And the word of the Lord
We have overcome (2x)

Soms kom je een tweet tegen die vragen oproept. Vooral de vraag waar de tweet op is gebaseerd. Zo had ik dit bij de volgende tweet van . Atheïsten

Zoals gezegd heb ik geen idee waar de tweet vandaan komt. Eerdere tweets wijzen geen richting en ook is er geen trend op Twitter te ontdekken die naar een christelijke of islamitische politicus heen wijst. Tegelijk is het wel een tweet die door veel mensen onderschreven zal worden. Al reageerde  met: Geloof me, ik ken atheïsten die nog extremer zijn in hun niet geloven. Zo fanatiek dat het wel een religie lijkt. Dus helaas.”

Maar om terug te komen op de tweet van @IBommels. De gedachte achter de tweet is het verwijderen van religie uit de politiek. De omgekeerde versie van het bekende ‘Scheiding van kerk en staat’. Want scheiding van kerk en staat betekent dat kerkelijk macht en staatkundige macht niet in dezelfde handen zijn (Wikipedia). Scheiding van kerk en staat betekent dus niet dat een geloofsbeleving niet ingebracht zou mogen worden in het politieke debat.

Wanneer de tweet in praktijk gebracht zou worden, zou dit het einde betekenen van de democratie. Vanzelfsprekend omdat de Tweede Kamer dan niet langer een afspiegeling zou zijn van de Nederlandse samenleving. Maar ook omdat een gedeelte van de samenleving monddood gemaakt zou worden. Dan wordt er een dictatuur geformeerd. De vraag is of dit beoogd wordt, want een dictatuur brengt zelden iets positiefs voort. Zonder fact checking durf ik te zeggen dat de lijst van positieve bijdragen van christelijke politici in de Tweede Kamer voor de gehele samenleving langer is dan de positieve bijdragen van een dictatuur waar ook ter wereld.

De tweet roept ook nog een andere vraag bij mij op. Ook weer gebaseerd op de vraag waar de tweet vandaan komt. Blijkbaar is er een weerstand tegen gelovige politici in het bijzonder en mogelijk tegen gelovigen in het algemeen. Of dit zowel is tegen moslims en christenen of tegen één van beide is mij onbekend. Wanneer het tegen christenen is, dan vind ik dit pijnlijk. Daarom is deze tweet voor mij en hopelijk voor iedere christen en in het bijzonder voor christelijke politici een oproep om telkens weer duidelijk te maken dat christenen positief in de samenleving willen staan en deze willen opbouwen. Natuurlijk loopt het wel eens mis. Natuurlijk loopt het wel eens fout. Maar een christen wil niet afbreken, maar opbouwen en vooral de zwakkere in de samenleving in het oog houden en ondersteunen.

 

 

Weet u hoe groot uw missionaire voetafdruk is? Welke inschatting maakt u? Groot of klein of hebt u geen idee waar het over gaat? Laat ik het dan duidelijk maken met een voorbeeld waar u mogelijk wel van gehoord heeft. De ecologische voetafdruk. Dit is de oppervlakte die we op grond van onze levensstijl innemen op aarde. Op de website van het Wereld Natuur Fonds kunt u een test doen, waarmee u uw ecologische voetafdruk kunt bepalen. De kans is groot dat u net als ik op 2,5 wereldbollen uitkomt. Dan leeft u net als ik op te grote voet.
De missionaire voetafdruk is de oppervlakte die we op grond van onze missionaire houding innemen op aarde. Dan gaat het over ons leven als christen. Welke indruk laten wij achter als christen. Bent u een aanstekelijk christen die op gepaste wijze door woord en daad getuigenis geeft van het Evangelie van Jezus Christus? Mogelijk bent u een christen die het geloof in de privésfeer houdt en er met niemand over praat. Het kan ook zijn dat u te pas en te onpas over de Bijbel en God praat, maar dat dit bij anderen wrevel oproept. Mogelijk ondersteunt u het missionaire werk (zending en evangelisatie) met gebed en als het kan ook financieel. Hebt u al een idee hoe uw missionaire voetafdruk er uit ziet?

Op een dag wees de Heere Jezus naast zijn discipelen nog zeventig anderen aan en zond hen twee aan twee voor Zijn aangezicht uit. Dit alles met de opdracht om zieken te genezen en te verkondigen: “Het Koninkrijk van God is dicht bij u gekomen.” Zo hebben zij de opdracht om de weg te bereiden voor de Heere Jezus. Dit alles met als doel dat mensen gaan geloven in de Heere Jezus en door Hem gered worden.
Deze zeventig gingen er op uit. Door de Heere gezonden lieten zij overal waar zij kwamen hun missionaire voetafdruk achter. Als eerste door vrede te wensen. “Vrede zij dit huis.” Het is de boodschap dat zij heil willen brengen. Geen oordeel of vermaning. Maar de vrede van God voor allen die de vrede met God zoeken. Wanneer zij met vrede ontvangen worden, mogen zij verder uitdelen wat zij van de Heere Jezus ontvangen hebben. Dit is de mogelijkheid om zieken te genezen en de verkondiging dat het Koninkrijk van God dicht bij is gekomen. Zij gooien dus geen parels voor de zwijnen. Bij hen die de vrede van God niet zoeken zal er geen genezing zijn en ook geen verkondiging van het Evangelie. Maar daar waar mensen open staan om de Heere te ontmoeten, daar mogen ze voluit het heil verkondigen en bedienen.

Zeventig uitgezonden zendelingen. Het lijkt misschien veel. Maar dit is het niet. Leest u maar eens de woorden die Jezus zegt in vers 2. “De oogst is wel groot, maar er zijn weinig arbeiders.” Er zijn nog veel meer mensen nodig dan deze zeventig om de weg te bereiden voor Jezus. Hij voegt hier aan toe: “Bid daarom tot de Heere van de oogst dat Hij arbeiders in Zijn oogst uitzendt.
Deze vraag om gebed bepaalt ons bij de grote van onze missionaire voetafdruk. Want het is niet alleen een vraag om gebed voor arbeiders. Het is ook een vraag of wij zelf door de Heere gezonden willen worden om de oogst binnen te halen. Zijn wij bereid om er op uit te gaan met het Evangelie en om het daar te verkondigen door woord en daad waar mensen er voor open staan?
Bij dit alles hoeven we niet achterom te kijken om te zien hoe groot onze missionaire voetafdruk al is. Vlak voor de uitzending van de zeventig zegt Jezus: “Niemand die zijn hand aan de ploeg slaat en kijkt naar wat achter hem ligt, is geschikt voor het Koninkrijk van God.” We moeten zien op dat wat geoogst moet worden. Dat is ons werkterrein. Daar zullen onze voeten afdrukken moeten achterlaten.

Het songfestival zal trending topic zijn en ook de hashtag #douwebob. Het lied dat hij ter gehore zal brengen ligt goed in het gehoor. Het is ook een lied waarvan de tekst tot nadenken stemt.

Het is een beschrijving van de samenleving
Direct de eerste zin stemt al tot nadenken. Ik ga nergens heen en ik ga snel. Deze zin typeert precies onze samenleving. Iedereen is druk in de weer en snelt zich haastig overal en nergens naar toe. Het lied beschrijft hiermee een rusteloze samenleving.
Blijkbaar is Douwe Bob zich hiervan bewust, want hij raadt zichzelf aan om een plek te vinden en te rusten. Even weg uit het jachtige bestaan en de tijd nemen om het hoofd neer te leggen. Want de samenleving maakt slapeloos.
Tegelijk wordt dit niet als de ultieme oplossing ervaren. Want elke morgen begint het weer van voor af aan en komt het jachtige bestaan hard aan. Het is angst en leegte waardoor het dagelijkse leven bepaald wordt.

Hoeveel mensen zullen zich in deze woorden herkennen? Ze willen leven, maar worden geleefd. Ze willen invulling geven aan het leven, maar worden iedere dag geconfronteerd met de leegte ervan. Is er een manier om hier aan te ontsnappen?

In het lied wordt deze vraag gesteld. De vraag om hulp uit dit gehaaste leven omdat er het gevoel is op een dwaalweg beland te zijn. Is het mogelijk om uit dit jachtige bestaan te ontsnappen? Is er iemand die helpen kan?
Een antwoord op deze vraag treffen we in het lied aan. Een antwoord dat zowel simpel als effectief lijkt te zijn. Doe maar kalm aan, zo klinkt het. Slow down. Als je niet meer verder kunt is dit het beste dat je kunt doen.

Nog even wordt er tegengesputterd. De vraag wordt gesteld of het lukt om te leren kalm aan te doen. Ook lijkt er twijfel te zijn over deze methode. Wat alles wat hij doet, lijkt hem geen rust te geven. Maar opnieuw klinkt het antwoord. Doe maar kalm aan. Het gaat je lukken en het zal je rust geven.

Antwoord op een maatschappelijk probleem
Het goede aan de songtekst is dat het betrekking heeft op een maatschappelijk probleem en dat hierdoor mensen bewust worden van het jachtige en lege leven. Het antwoord is niet meer dan logisch. Het leven krijgt meer inhoud wanneer er rust is. Dan is er namelijk de mogelijkheid om te genieten. Het is prima te vergelijken met iemand die met een racetempo door een natuurgebied fietst of dit kalm aan doet.

Tegelijk geeft genot niet de ultieme levensvervulling. Ook een kalm leven dat slechts uit is op genot is feitelijk leeg. Persoonlijk kan ik meer met het antwoord dat een ander lied mij aanreikt. Dan denk ik aan Psalm 42. Een soortgelijk onderwerp komt aan de orde in dit lied. Onder andere in de volgende regels: “Zoals een hert schreeuwt naar de waterstromen, zo schreeuwt mijn ziel tot U, o God!” en “Wat buigt u zich neer, mijn ziel, en bent u onrustig in mij?”. In dit lied wordt niet geadviseerd om kalm aan te doen, maar om het vertrouwen op de Heere God te stellen. De Heere, die hemel en aarde gemaakt heeft en ons mensen geschapen heeft en die in Zijn Zoon Jezus Christus ons rust voor de ziel wil geven. Zoek de invulling van het leven eens bij Hem!

 

Imagine van John Lennon staat in 2015 op nummer 1 in de Top2000 op NPO Radio 2. Vooral na de aanslagen in Parijs is het een nummer dat velen tot de verbeelding spreekt. Ik kan er niets mee. Begrijp ook niet waarom het gedraaid wordt in een top2000-kerkdienst.

Al bij de eerste regel van het lied haak ik af. “Imagine there’s no heaven“. Wanneer ik me inbeeld dat er geen hemel is, dan houd ik alleen de aarde over en daar word ik niet blij van. Alle ellende op aarde. Het is vreselijk hoe mensen andere mensen behandelen. De aanslagen op 13 november in Parijs zijn maar een klein stukje van een enorme lijst aan leed dat mensen elkaar aan doen. Ik beeld me liever in dat deze aarde niet meer bestond, dan dat er geen hemel is. Want de reden om in te beelden dat er geen hemel is, is de gedachte dat er geen God is. Maar wat ben ik blij en dankbaar dat er een God in de hemel is. Een God die niet alleen alles geschapen heeft, maar die ook omziet naar de arme, de wees, de weduwe en de vreemdeling. Een God die niet alleen de wereld in stand houdt, maar ook een ieder oordeelt naar zijn werken.

Het klinkt misschien vreemd, maar dat oordeel geeft mij troost. Het geeft mij de zekerheid dat de daders van zelfmoordaanslagen in Parijs of elders in de wereld niet er ongestraft mee weg komen. Zij zullen verantwoording moeten afleggen en God zal hen straffen.
Hoe en op welke manier kan ik niet zeggen. Hoe de hel er uit ziet weet ik ook niet. Voor sommige mensen is het leven op aarde een hel en hun leven geeft misschien een richting. Maar ik hoef niet te weten hoe de hel er uit ziet of hoe God mensen oordeelt en straft. Het troost dat verschrikkelijke daden niet ongestraft blijven, wanneer daders sterven of aan justitie ontkomen.

Het eerste couplet van Imagine eindigt met de woorden: “Imagine all the people living for today”. Het zijn woorden die lijken aan te sluiten op woorden uit de Bijbel. In Mattheüs 6: 34 staat: “Wees dan niet bezorgd over de dag van morgen, want de dag van morgen zal voor zichzelf zorgen; elke dag heeft genoeg aan zijn eigen kwaad“. Maar de intentie is anders. De Bijbelse woorden roepen op om in vertrouwen op God te leven. Hij zal zorgen. De woorden van John Lennon roepen op om vandaag volop te leven en te genieten en niet aan morgen te denken. Ze zijn gebaseerd op carpe diem. Nu is er niets mis met genieten, maar hopelijk wel coram Deo. Voor Gods aangezicht.

Nu keur ik niet het hele lied af. Ik hoop op en wil werken aan een wereld waar ‘no need of greed and hunger’ is en waar mensen over de hele wereld delen. Dat er geen reden is om te moorden en te doden. Dat mensen in vrede leven.
Tegelijk besef ik dat dit toekomstbeeld niet van de mens verwacht kan en mag worden. De mens is geen heilige. We hebben onze gebreken en tekortkomingen. Begeerte en jaloezie komen in ieders hart voor. Het streven naar eigen gelijk en macht zit in de mens. Zo zijn er tal van zaken te noemen die het leven in vrede onmogelijk maken.

Behalve wanneer er vanuit de hemel ingegrepen wordt. Doordat God mens wordt, de zonde van de mens op zich neemt en de mens verlost van zonde en dood. Gelukkig is dit geen verbeelding. In Jezus is dit werkelijkheid geworden. God werd mens en Jezus nam de zonde van de wereld op zich. Hij droeg de straf voor de zonde aan het kruis en stierf in onze plaats. Hij heeft dit alles volbracht opdat wij vergeving van zonden zouden ontvangen en gered worden. Verlost door de gekruisigde, maar ook opgestane Heere. Want Hij overwon de dood. Voor mij is dit de reden dat ik mijn vertrouwen niet stel op mensen, maar op Jezus. Ik geloof verder dat Hij eens terug zal komen op aarde om een rijk van vrede en gerechtigheid op een gezuiverde aarde te vestigen.

Je mag zeggen dat ik een dromer ben, maar ik ben niet de enige. Ik hoop dat op een dag jij deze droom ook mag hebben en je bij ons voegt. Niet om een aanhanger te zijn van een religie, maar om Jezus Christus aan te hangen als de Verlosser van de wereld. Alleen Hij maakt dromen waar.

Bron: GSVA Petrus Plancius