Met vele duizenden wielrenners heb ik zaterdag 16 april de Amstel Gold Race gefietst. Er kan gekozen worden uit verschillende afstanden en mijn keuze viel op 150 kilometers door het heuvelachtige landschap.
Nu is naast deze beschrijving meer te vertellen. Het was een toertocht met veel wind, regen en hagel. Zouden we het hierbij laten dan was de kater van de Amstel Gold Race onbesproken gebleven en dat mag niet het geval zijn. Daarom hieronder de kater van de Amstel Gold Race.
Het was op 3 kilometer van de tweede ravitaillering in Partij. Om precies te zijn in de Vijlenstraat. Een straat die licht aflopend is. Tenminste van de kant waar ik vandaan kwam. Het was prima zo op een iets nattige weg. Het sputterde maar een beetje.
Plotseling zag ik in mijn linker oog iets oranje roodachtigs. Al snel realiseerde ik me dat dit een kater was. Een kater die de weg wilde oversteken en dit met racesnelheid wilde doen. Ik voelde de schrik in mijn benen. Hoe loopt dit af. Inmiddels zag ik de kater niet meer, omdat deze zich achter mij bevond. Ik keek aan de rechterkant over mijn schouder. Ik zag de kater. Ik zag de kater zich een weg banen. Ik zag de kater zich een weg banen door het voorwiel van de renner vlak achter mij. Dat ging dus niet. De kater kwam klem te zitten. De kater werd tegen de voorvork aangeduwd. Maar door de kater kon het wiel niet meer rond. Eerst minderde de renner nog vaart. Maar al snel blokkeerde het wiel en sloeg hij over de kop. Voor de renner een hele kater en ik hoop dat het goed met hem gaat. En de kater? De kater is uit het voorwiel gehaald. De kater is dood.