Het is vanuit de ervaring met alle maatregelen rondom het coronavirus ons niet onbekend. Lockdown. Avondklok. Anderhalvemetersamenleving. Je verlangt naar de vrijheid om te ontmoeten. Elkaar te omhelzen. Gewoon weer een hand te geven.
Sommigen vergelijken de beperkingen met de Tweede Wereldoorlog. Zo zien we bij demonstraties mensen met gele sterren lopen en in kleding die gedragen werd in de concentratiekampen van Nazi-Duitsland.
Deze vergelijking is absurd in mijn ogen. Wat toen plaats vond is zovele malen anders en erger. We beseffen het ongepaste van de vergelijking wanneer we over de landsgrenzen kijken. In veel landen is in normale tijden de vrijheid zoals wij die kennen buiten corona om al zoveel meer beperkt. Daarvoor hoeven we niet eens de blik te richten op Noord-Korea, Iran, Somalië of Qatar. We herinneren ons de affaire van de Wit-Russische atlete Kristina Timanovskaja op de Olympische Spelen in Tokio. Om opmerkingen over het lopen van een afstand waar zij niet voor getraind had, werd zij gesommeerd om het vliegtuig terug naar huis te nemen. Zij zocht onderdak bij de Poolse ambassade. Haar man en kind vluchtten naar Oekraïne. Ze vreest voor de situatie van haar ouders.
In talloze landen is het verlangen naar vrijheid zoveel meer gerechtvaardigd. Wat maakt dat wij in het vrije Nederland er naar verlangen. Wat is dan vrijheid?
Is vrijheid onbegrensd kunnen doen wat je wil? Is dit wat ik wil, wanneer ik verlang naar vrijheid? Hoe zit het dan met de vrijheid van anderen. Mogen zij ook onbegrensd doen wat zij willen? Wie nadenkt over vrijheid komt tot de conclusie dat vrijheid blijkbaar beperkt is. Mijn vrijheid stopt waar de vrijheid van de ander begint. Daarom kan verlangen naar vrijheid niet de wens inhouden om de vrijheid van anderen in te perken ten bate van eigen vrijheid.
Maar ook binnen ons eigen vrijheidsdomein ervaren we beperking. Een beperking die gevoelsmatig verder gaat dan de coronamaatregelen. Omdat wij zo’n grote vrijheid hebben is de vraag waardoor. Waardoor ervaren wij gebrek aan vrijheid? Wat beperkt ons? Voelen wij diep van binnen dat wij niet vrij zijn? Dat wij bepaald worden door de tijdgeest. Dat we bewust en onbewust beïnvloed worden.
Wie verlangt naar vrijheid ervaart in de macht te zijn van iets of iemand. De overheid. De grote techbedrijven. Big brother is watching you.
Of gaat het nog verder en dieper. Kan de overheersende macht van een overheid of een techbedrijf slechts een tentakel zijn van iets veel groters. Een uiting van het kwaad in de wereld. Duivels geïnspireerd om de vrijheid van de mens in te perken. Is het verlangen naar vrijheid en het ervaren beperkt te worden in onze vrijheid een verlangen naar verlossing. Verlossing uit de macht die onze vrijheid inperkt. Verlossing uit de macht van de wereldbeheerser die vanaf het begin de mens geleid heeft tot zonde met als uitkomst de dood.
Misschien moeten we deze laatste dagen van het jaar niet gefocust zijn op onze vrijheid. Is de weg die Jezus is gegaan ons niet ten voorbeeld gegeven. Hij liet de vrijheid die Hij had los om mensen in de vrijheid te zetten. Hij liet Zijn vrijheid beperken om hen die gevangen zitten verlossing te geven. Het is een kwestie van omdenken. Niet langer gericht op de eigen vrijheid, maar verlangen naar de vrijheid van de ander. Denkt u daar de komende dagen eens over na.
Afbeelding gemaakt door Wim van Wijngaarden