Christelijk

In aanloop naar de Tweede Kamer verkiezingen van 15 maart 2017 pogen politici stemmen te winnen. Dat is hun goed recht. Ook de ‘christelijke’ stem telt mee.

 

De ‘christelijke’ stem.

Is dat de stem die psalmen zingt? Of brengt deze stem opwekkingsliederen voort? Wordt Willem Barnard door de ‘christelijke’ stem gezongen? Zingt de ‘christelijke’ stem ook Taizé-liederen?

 

Wat is de ‘christelijke’ stem?

Politici vullen het elk op een eigenwijze in en pogen met allerlei beloftes de ‘christelijke’ stem voor zich te winnen.

Nederland zou Nederland niet zijn wanneer dit niet allerlei reacties oproept. Was het vroeger nog beperkt tot de kerk. We kunnen namelijk het gezegde: ‘Eén Nederlander is een geloof , twee Nederlanders is een kerk, en drie Nederlanders is een kerkscheuring.’ Tegenwoordig scheurt alles (vooral politieke partijen) en heeft iedereen (recht op) zijn eigen reactie. In de verscheidenheid is dit dus een gezamenlijk kenmerk van alle Nederlanders. Wat dit betreft bestaat DE Nederlander.

Maar hier hadden we het niet over.

We hadden het over politici die de ‘christelijke’ stemmen willen winnen, daarbij ‘christelijk’ naar eigen inzicht invullen en vervolgens hier weer reacties op krijgen. Bijvoorbeeld van theologen en ander ‘christelijk’ volk. Manifesten worden geschreven. Petities ondertekent. Wat kunnen we het druk hebben. Ik word er een beetje moe van.

 

Ik heb eigenlijk maar één vraag.

Is de ‘christelijke cultuur’ altijd ‘christelijk’? Is het dan ‘christelijk’ in de zin van behorend bij het christendom of behorend bij Christus?

Mijn verlangen is dat ‘christelijk’ verwijst naar Jezus Christus. Naar het volgen van Hem die het niet ging om stemmen te winnen, maar het kruis op Zich nam om zielen te winnen voor de eeuwigheid. Daarom is mijn gebed: Christus, maak mij weer van U.

Ik hoop dat politici die zich in willen zetten voor de ‘christelijke’ cultuur dit gebed mee willen bidden. Dan zal het er in de politiek en in de maatschappij heel anders aan toe gaan. Voorop staan dan de kenmerken nederigheid en de minste willen zijn. Dan wordt er niet langer geschreeuwd en de stem niet verheft voor het eigen gelijk. Dan acht de één de ander uitnemender dan zichzelf. Zalig het land, dat door zulke politici geregeerd wordt.
 Misschien kunnen kerken voorgaan om in deze verkiezingstijd deze campagne te voeren?
 
Christus, maak mij weer van U

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *